W tym artykule odpowiem na jeszcze jeden z wielu zarzutów poczynionych przez pewną sektę antykatolicką.
Na inne, wcześniej zgłoszone przez tę sektę zarzuty, odpowiedziałem już w moich artykułach zatytułowanych „Papiestwo i państwo papieskie”, „Bóg jest Ojcem wszystkich ludzi”, „Bóg jest Ojcem wszystkich ludzi. Część 2 ”, „Kto może głosić”, „Papież Pius IX o Mszy Świętej ”oraz „Różaniec Święty kontra lenistwo”.
Zarzut:
„Z Panią Fatimską DOWODZĄCĄ, ŻE w końcu jej <>… to nie jest nauczanie Kościoła rzymskokatolickiego i nikt w Watykanie, nawet papież w 1917 roku, nie poprawił tego oświadczenia. … gdzie jest ujęte w Piśmie Świętym, w rubrykach kościelnych lub w naukach pierwszych Ojców Kościoła, że Niepokalane Serce zatriumfuje? Kościół naucza, że to Bóg Wszechmogący Ojciec, Syn, Duch Święty zatriumfują”.
Odpowiedź:
Autorzy tego zarzutu twierdzą, że uznają tylko książki opublikowane przed- lub podczas panowania papieża Piusa IX. Szczególnie lubią odnosić się do The RACCOLTA z 1878 roku.
Odniosę się także do takich książek, jak THE HOLY BIBLE PUBLISHED WITH THE APPROBATION OF THE CATHOLIC ARCHBISHOPS AND BISHOPS OF IRELAND. Wersja Douay Starego Testamentu z 1609 roku oraz wersja Rhemish Nowego Testamentu z 1582 roku. Wydana w Dublinie, 4 maja 1857 roku oraz MEDITATIONS ON THE MOST BLESSED VIRGIN autorstwa najprzewielebniejszego Brata Philippa, a opublikowanej w 1874 roku.
Tak, Bóg Ojciec, Syn i Duch Święty są Bogiem Jednym, Wszechmogącym i Triumfującym, ale jest też wiele słów napisanych i powiedzianych na temat Niepokalanego Serca Maryi, które również ma zatriumfować.
Św. Łukasz Ewangelista zaświadcza: „Lecz Maryja te wszystkie słowa zachowywała stosuiąc w sercu swoim” (2: 19). Każdy katolik wie, że Maryja nie tylko zachowała wszystkie słowa, wypowiedziane przez aniołów i pasterzy o nowo narodzonym Zbawicielu, ale sam Zbawiciel zamieszkał w Jej Sercu. Najświętsza Maryja Panna została uprzywilejowana przez Boga, aby stać się Matką Boga, i jeszcze przed Jej narodzeniem dał Jej Niepokalane Serce, które mogło stać się Czystą Świątynią Boga.
Słowa Naszego Pana: „Błogosławieni czystego serca: albowiem oni Boga oglądaią” (Św. Mateusz 5: 8) zostały wypowiedziane wobec ludu Izraela, który zebrał się, aby Go słuchać, podczas gdy Jego Matka już przyjęła te słowa w Jej Niepokalanym Sercu i urzeczywistniła je w najcudowniejszy sposób w swoim życiu.
Niepokalane Serce Maryi zatriumfuje przy końcu tego świata, a jest to bardzo wyraźny duchowy aksjomat wiary katolickiej, który nie wymaga żadnych dodatkowych dowodów i który jest całkowicie oparty na Piśmie Świętym i Świętej Tradycji. Tylko niekatolicy próbują go podważać.
Najświętsza Maryja Panna zatriumfuje jako Łaskawa Królowa Nieba, Córka Ojca Przedwiecznego, Matka Boskiego Słowa, Oblubienica Ducha Świętego, pełna łaski, cnoty i niebiańskich darów oraz jako Czysta Świątynia Świętej Trójcy.
Papież Pius VII, w dokumencie Świętej Kongregacji ds. Odpustów z 18 sierpnia 1807 roku udzielił SZEŚĆDZIESIĘCIODNIOWEGO odpustu i odpustu ZUPEŁNEGO tym, którzy odmawiają tę modlitwę:
„Niech Boskie Serce Jezusa i Niepokalane Serce Maryi będą znane, pochwalone, błogosławione, kochane, czczone i wychwalane zawsze i wszędzie. Amen” (THE RACCOLTA, 1878, s. 228).
Matka Boża jest również Matką Wiernych na ziemi, Dusz w czyśćcu i Świętych w niebie.
Walczy z Diabłem po stronie Wiernych na Ziemi (Kościół Wojujący), cierpi z Duszami w Czyśćcu (Kościół Cierpiący) i triumfuje ze Świętymi w Niebie (Kościół Triumfujący).
Ale Matka Boska jeszcze nie triumfuje z wiernymi na ziemi i Duszami w Czyśćcu. Przy końcu świata zwycięstwo odniesie Kościół Wojujący i Cierpiący, a wtedy Matka Boska zatriumfuje wraz ze swoimi wiernymi dziećmi.
Pismo Święte uczy nas:
„A wszedłszy Anioł do nej, rzekł: Bądz pozdrowiona łaski pełna, Pan jest z tobą. Błogosławionaś między niewiastami” (Św. Łukasz, 1: 28).
„Abowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystki narody” (Św. Łukasz, 1: 48).
Niestety, nie wszyscy ludzie wierzą w Pismo Święte i przestrzegają zapisanych w nim przykazań. Grzeszą i obrażają Boga, a w konsekwencji idą do piekła.
Oczywiste jest, że Matka Boża cierpi z powodu grzechów i wiecznego potępienia niewiernych i nieskruszonych grzeszników.
Matka Boża poprosiła małych pastuszków fatimskich o modlitwę do Jej Niepokalanego Serca o nawrócenie biednych grzeszników, ponieważ pragnie, aby grzesznicy nie poszli do piekła, ale zostali zbawieni. Wie, że modlitwa jest duchowym dziełem miłosierdzia i że współpraca z Bogiem dla zbawienia dusz jest najwyższym ze wszystkich uczynków. „Wiele bowiem przynosi nieustanna modlitwa sprawiedliwego” (Św. Jakub, 5: 16) a „miłość przesłania mnóstwo grzechów” (1 Św. Piotr, 4: 8).
W Pieśni o Najświętszej Dziewicy Kościół zwraca się do niej „Tu advocata peccatorum” („Tyś orędowniczką grzeszników”) (THE RACCOLTA, 1878, s. 267).
Jak zatem można mówić, że Jej prośba w Fatimie o modlitwę o zbawienie grzeszników stoi w sprzeczności z Pismem Świętym i Świętą Tradycją?
Papież Pius IX zalecił modlitwę do Matki Bożej, Naszej Pani Litości w następujący sposób:
„Pamiętaj, o Najmilsza z matek! że jesteśmy Twoimi dziećmi, odkupionymi drogocenną krwią Twojego Boskiego Syna. Módlmy się nieustannie, aby Przenajświętsza Trójca mogła nam dać łaskę do zwycięstwa nad diabłem, światem i naszymi nieświętymi namiętnościami, łaskę, dzięki której sprawiedliwi wzrastają w świętości, grzesznicy nawracają się, a herezja zostaje zniszczona; dzięki której niewierzący zostają oświeceni, a Żydzi doprowadzeni do prawdziwej religii” (THE RACCOLTA, s. 234-235).
Dla ludzi triumfowanie oznacza dołączenie do Kościoła Triumfującego, czyli zbawienie.
Dla Matki Bożej triumfowanie oznacza radowanie się z powodu zbawienia rzeszy grzeszników na Ziemi, którzy będą się radować z Nią w Królestwie Wiecznej Chwały.
„Gdy w naszej duszy pojawiają się zniechęcające myśli, przypomnijmy sobie Maryję u stóp krzyża; oto jej macierzyńskie serce przeszyte mieczem smutku i zadumane, i zadajmy sobie pytanie: jeśli wyznając że jesteśmy jej dziećmi, czy nie powinniśmy brać udziału w jej cierpieniach; czy nie musimy płakać z nią na ziemi, jeśli chcemy radować się z nią w królestwie wiecznej chwały?” (MEDITATIONS ON THE MOST BLESSED VIRGIN, str. 168). (2)
Dopóki rzesze grzeszników idą prosto do piekła z powodu swoich grzechów, Niepokalane Serce Maryi jeszcze nie triumfuje.
Niemniej jednak koniec jeszcze nie nadszedł, a Matka Boża jest nadal orędowniczką grzeszników i pragnie, aby wszyscy wierni modlili się o zbawienie grzeszników, aby ci nie poszli do piekła.
Matka Boża nie jest jednak orędowniczką tych grzeszników, którzy już poszli do piekła, ponieważ nie ma dla nich zbawienia.
Matka Boża Fatimska nie prosiła o modlitwy za grzeszników w piekle, ponieważ bardzo dobrze zna Doktrynę Kościoła. Prosiła nas, abyśmy modlili się o zbawienie grzeszników, którzy jeszcze żyją na Ziemi. Kościół nie modli się również za grzeszników w piekle.
W końcu Niepokalane Serce Maryi zatriumfuje, świat zostanie pochłonięty zgodnie z Wolą Bożą i wszyscy otrzymają ostateczną nagrodę za swoją wiarę i czyny.
Ks. Walery
Oto cytaty z książek:
THE RACCOLTA, 1878:
MODLITWA
Serce Maryi, Matki Bożej, naszej Matki; serce najmilsze, radość Przenajświętszej Trójcy, godne wszelkiej czci i miłości aniołów i ludzi; Serce najbliższe Sercu Jezusa, którego najdoskonalszym obrazem Jesteś; Serce pełne dobroci, zawsze współczujące naszym nieszczęściom! Posłane, aby rozmrozić nasze lodowate serca i zmienić je na podobieństwo Serca Jezusa. Napełnij je miłością do swoich cnót, rozpal je błogosławionym ogniem, którym zawsze płoniesz. W Tobie niech święty Kościół znajdzie bezpieczne schronienie; bądź jego Strażniczką i jego zawsze Słodkim Azylem, jego potężną Wieżą, której nie zniszczą ataki wrogów. Bądź Drogą wiodącą do Jezusa; bądź Kanałem, przez który otrzymujemy wszystkie łaski potrzebne dla naszego zbawienia. Bądź naszą Pomocą
w potrzebie, naszym Pocieszeniem w kłopotach, naszą Siłą w pokusie, naszą Ucieczką w prześladowaniach, naszą Pomocą w niebezpieczeństwie; a szczególnie w ostatniej walce naszego życia, w chwili naszej śmierci, kiedy całe piekło zostaje uwolnione od łańcuchów przeciwko nam, aby porwać nasze dusze, w tej strasznej chwili, w tej strasznej godzinie, od której zależy nasza wieczność, ˗ Ach! wtedy, najsłodsza Dziewico, sprawiasz, że czujemy, jak wielka jest słodycz serca naszej Matki, jak wielka jest Twoja moc z sercem Jezusa, otwierając dla nas, w samym źródle miłosierdzia, bezpieczne schronienie, co sprawia, że pewnego dnia my również możemy dołączyć do Ciebie w raju, wielbiąc Serce Jezusa na wieki wieków. Amen.
AKT UWIELBIENIA NAJŚWIĘTSZYCH SERC JEZUSA I MARYI
Niech Boskie Serce Jezusa i Niepokalane Serce Maryi będą znane, pochwalone, błogosławione, kochane, czczone i wychwalane zawsze i wszędzie. Amen
Papież Pius VII, w dokumencie Świętej Kongregacji ds. Odpustów z 18 sierpnia 1807 roku:
SZEŚĆDZIESIĄT DNI ODPUSTU, raz dziennie, tym, którzy ze skruszonym sercem i oddaniem odmawiają tę modlitwę wraz z aktami uwielbienia dla Przenajświętszych Serc Jezusa i Maryi.
ODPUST ZUPEŁNY, w święta Narodzenia Pańskiego, Wniebowzięcia i Najświętszego Serca Maryi, wszystkim tym, którzy odmawiają je każdego dnia w ciągu roku; pod warunkiem, że podczas tych świąt, będąc prawdziwie skruszonymi, po spowiedzi i komunii odwiedzą kościół lub ołtarz w dowolnym kościele poświęconym Najświętszej Maryi Pannie i będą się modlić z intencję za Papieża.
ODPUST ZUPEŁNY, w godzinę śmierci dla tych, którzy w ciągu życia będą praktykować to pobożne ćwiczenie każdego dnia.
MODLITWA DO MARYI PANNY, NASZEJ PANI LITOŚCI
Klęcząc u Twoich Świętych stóp, o łaskawa Królowo Niebieska! składamy Ci naszą najgłębszą cześć. Wyznajemy, że jesteś córką odwiecznego Ojca, matką Słowa Bożego i małżonką Ducha Świętego. Pełna łaski, cnoty i niebiańskich darów jesteś Czystą Świątynią Świętej Trójcy. Tobie jest cenne miłosierdzie Boże, które także Ty rozdajesz. A ponieważ Twoje kochające Serce jest pełne miłości, słodyczy i litości dla nas, biednych grzeszników, nazywamy cię Matką Świętej Litości. Z największym zaufaniem przychodzę do Ciebie w moim smutku i nieszczęściu. Błagam, abyś mi zaufała w swojej miłości, udzielając mi ... jeśli taka będzie wola Boża i dla dobra mojej duszy. Zwróć więc swoje oczy litości na mnie i na wszystkich moich krewnych. Abym nie zginął, chroń mnie przed atakami świata, ciała i diabła, którzy nieustannie chcą mnie zniszczyć. Pamiętaj, Najmilsza z Matek! że jesteśmy Twoimi, odkupionymi drogocenną krwią waszego Boskiego Syna, dziećmi. Módlmy się nieustannie, aby Przenajświętsza Trójca mogła nam dać łaskę do zwycięstwa nad diabłem, światem i naszymi nieświętymi namiętnościami, łaskę, dzięki której sprawiedliwi wzrastają w świętości, grzesznicy nawracają się, a herezja zostaje zniszczona; dzięki której niewierzący zostają oświeceni, a Żydzi doprowadzeni do prawdziwej religii. Obdarz nas tym dobrodziejstwem, najczystsza Dziewico! przez nieskończoną hojność Najwyższego, przez zasługi Twojego Syna, przez troskę, z jaką Go karmiłaś, przez oddanie, którym Mu służyłaś, przez miłość, z którą Go pielęgnowałaś, przez łzy Twoje i udręka trwała w Jego świętej pasji. Uzyskaj dla nas wielką łaskę, aby cały świat stał się jednym ludem i jednym Kościołem, który będzie składał dziękczynienie, uwielbienie i chwałę Najświętszej Trójcy i Tobie, która jesteś jej Pośredniczką. Niech moc Ojca, mądrość Syna i cnota Ducha Świętego udzielą nam tego błogosławieństwa. Amen.
Jego Świątobliwość, papież Pius IX., Dekretem Świętej Kongregacji ds. Odpustów z 26 marca 1860 r. potwierdził i, o ile było to konieczne, udzielił na nowo wszystkim wiernym, którzy przynajmniej skruszonym sercem oddają modlitwę, odmawiają tę modlitwę:
STO DNI ODPUSTU raz dziennie.
ODPUST ZUPEŁNY, raz w miesiącu, wszystkim, którzy wypowiadając to codziennie przez miesiąc, każdego dnia, będąc prawdziwie skruszonymi, po spowiedzi i komunii, odwiedzą kościół lub kaplicę publiczną i będą się tam modlić z pobożnością przez pewien czas, w intencji Jego Świątobliwości. (1)
MEDITATIONS ON THE MOST BLESSED VIRGIN BY MOST HON. BROTHER PHILIPPE:
„OBOWIĄZKOWO opuszczając Świątynię i przekazując swoje życie światu, Maryja zawsze zachowała w swojej duszy odosobnienie, wewnętrzne wspomnienie, oddanie Świątyni. Jej Niepokalane Serce było sanktuarium, w którym ofiarowała Bogu słodką ofiarę; ołtarz, na którym ma ona płonąć, aż Słowo Boże zstępujące z Nieba uczyniło z niego Jego tron i siedzibę, perfumy modlitwy i świętych aspiracji” (s. 48).
"<>" (Św. Łukasz 1: 28.) Jakie słowa! Czy można je z nimi porównać? Ten, kto je wymawia, jest Księciem zastępów niebieskich, przedstawicielem Najwyższego; Ona, przed którą się kłania, jest biedną córką Judy, pogardzaną przez świat i żyjącą w zapomnieniu i trudu. Ach! dzieje się tak dlatego, że jest bardziej wywyższona w oczach Boga niż upokorzona w oczach ludzi; dzieje się tak dlatego, że jest pełna łaski i godna być Matką Twórcy łaski; zapożyczenie myśli św. Leona, ponieważ już w swym sercu przyjęła Tego, którego ma począć w swoim łonie” (s. 54-55).
„O Maryjo, rzeczywiście jesteś Matką Bolesną! Ach! Ale jesteś także Współuczestniczką w dziele naszego odkupienia. Dlatego też, tłumiąc tortury dręczące Twoje Serce, postawisz się na drodze, którą Jezus ma przejść; spojrzysz na Niego, gdy jest pod ciężarem krzyża; po nim wejdziesz na Górę Kalwaryjską, adorując i podlewając łzami ślady Jego kroków; będziesz obecna przy Jego ukrzyżowaniu i postawisz się blisko ołtarza Jego ofiary i tam pozostaniesz, tłumiąc udrękę twojej duszy, ujarzmiając swój ogromny smutek, czyniąc siebie mimowolną towarzyszką w tym krwawym wyniszczeniu. O Matko dotknięta sercem, dla nas, bo tak wielka jest twoja miłość, że możemy zastosować wobec ciebie słowa skierowane do Ojca niebieskiego: „Tak umiłowałeś świat, że porzuciłeś swego jednorodzonego Syna dla jego zbawienia” (Św. Jan, 3: 16) (s. 162 -163).
„MIŁOŚĆ do Jezusa nie jest mierzona pociechą, którą On wlewa w nasze dusze, ale udziałem, który dobrowolnie przyjmujemy w Jego cierpieniach; a ponieważ żadne stworzenie nigdy nie kochało Jezusa tak bardzo jak Maryja, nikt nie mógł dzielić tego samego stopnia w Jego gorzkim kielichu: „Była męczennicą” – mówi św. Bernard – „nie mieczem kata, ale bólem jej serca; ponieważ cierpiała w męce Zbawiciela tortury, które mogły spowodować śmierć nie raz, ale sto razy”. „Ofiara męczenników – dodaje św. Antoninus – ”ograniczała się do ich ofiarowania się, podczas gdy czcigodna Dziewica składała ofiary życie jej Syna, które było jej nieskończenie droższe niż jej własne”. Nie była na Górze Thabor, ale niedługo będzie na Górze Kalwarii, gdzie będzie mogła powiedzieć tymi słowami Hioba, które – zdaniem Kościoła – odnoszą się do właśnie do Niej: „Smutek mój uciskał mnie, twarz moja jest opuchnięta płaczem, a powieki moje przyćmione * Office of our Lady s seven dolors, Job xvi. 8-17.” (p. 164). (2)
Źródła:
Cytaty z Pisma Świętego zaczerpnięte z: THE HOLY BIBLE PUBLISHED WITH THE APPROBATION OF THE CATHOLIC ARCHBISHOPS AND BISHOPS OF IRELAND. The Douay Version of the Old Testament of 1609, and with the Rhemish Version of the New Testament of 1582, Given at Dublin, 4 maj1857.
(1) THE RACCOLTA;
OR Collection of Prayers and Good Works,
TO WHICH THE SOVEREIGN PONTIFFS HAVE
ATTACHED HOLY INDULGENCES.
PUBLISHED BY ORDER OF HIS HOLINESS, POPE PIUS IX.
TRANSLATION AUTHORIZED AND APPROVED
BY THE SACRED CONGREGATION OF HOLY INDULGENCES.
WOODSTOCK COLLEGE, MARYLAND.
1878.
APPROVED AND COMMENDED.
+JOHN CARD. McCLOSKEY,
Archbishop of New York. New York, Sept. 5th, 1878.
Imprimatur: +JACOBUS, ARCHIEP. BALTIMORENSIS. Die xxii Sept., 1878.
pp. 227-229, 234-235, 267
(2) MEDITATIONS ON THE MOST BLESSED VIRGIN
BY MOST HON. BROTHER PHILIPPE,
SUPERIOR-GENERAL OF THE BROTHERS OF THE CHRISTIAN SCHOOLS.
Translated from the French
BALTIMORE: KELLY, PIET & COMPANY,
174 BALTIMORE STREET.
1874
Approbations: Given at Montech, this 18th day of May, 1868.
D. BOUIX, Vicar-General of the Right Rev'd Bishop of Versailles.
IMPRIMATUR: +JACOBUS R. ARCHIEP. BALT.
Baltimori, 20 Junii, 1873.
p. 48, 54-55, 162-163, 164, 168.
Tłum. Paulo
|
